Toegankelijkheid

Skip to main content

Happy Days (1977-1985)

Happy Days

Het leven van het gezin Cunningham afkomstig uit Milwaukee is eind jaren 50 allerminst saai te noemen wanneer Arthur Fonzarelli, kort gezegd Fonzie bij hun komt inwonen. Hoewel het een gezellige boel is ziet vader Cunningham, in tegenstelling tot zijn vrouw, de situaties waar Fonzie zijn zoon Richie en de ietwat eigenzinnige dochter Joanie in meetrekt soms met lede ogen aan maar knijpt zo nu en dan ook met een glimlach een oogje dicht.

Richie, zijn vrienden Ralph en 'Potsie', Joanie en haar vriendje 'Chachi' belandden elke aflevering weer in een situatie waarin je nooit weet of het nu goed of fout zal aflopen. Hoe loopt het af wanneer Richie de ijzerwarenhandel van zijn vader tijdelijk moet overnemen, Ralph meedoet aan een illegale autocross, Fonzie weer eens gecharmeerd raakt van zijn ex-vlam Pinky of als hij na een motorongeval als patiënt misbruik maakt van de gastvrijheid die de Cunninghams hem bieden.

Happy DaysHet is vooral Henry Winkler die met zijn stoere zelfverzekerde karakter 'The Fonz' er het meest uitspringt waardoor deze rol hem veel populariteit opleverde in Amerika en de rest van de wereld. Ondanks zijn zelfverzekerde imago liet Henry in een interview weten dat hij in het normale leven alles was behalve dat maar het geweldig vond om karakters te spelen die hijzelf niet in zich had. Buiten Happy Days om was hij in deze rol ook te zien in een aantal spin-offs waaronder de comedyserie Mork & Mindy waarin 'The Fonz' in de aflevering "My Favorite Orkan", Mork meer over de liefde leert. In 1983 vroeg men Robin Williams nog een keer zijn Mork-pak aan te trekken voor een gastrol in Happy Days maar hij weigerde dit en sloeg daarmee een aanbod af van ruim 100.000 dollar. "Ik wil het liever bij films houden" was destijds zijn antwoord.

Happy DaysHenry's rol als Fonzie heeft hem in de ruim 10 jaar dat hij hem speelde geen windeieren gelegd. In een interview dat hij begin jaren 90 aan een Nederlands dagblad gaf, vertelt Winkler dat geld hem ook arrogant had gemaakt. Zo reed hij ooit eens naar een Rolls Royce-dealer om er één aan te schaffen. Na lang wachten totdat een medewerker hem zou helpen, begon hij zich zo te ergeren dat hij dacht: "Ik koop de hele zaak wel zodat ik deze medewerker kan ontslaan." Dat was volgens eigen zeggen voor hem het moment om in te zien wat er door zijn bekendheid van hem geworden was en hield hij het acteerwerk een tijdje voor gezien en ging zich richten op de productie van films. Later zou hij, na een duwtje in de rug te hebben gekregen van zijn echtenoot Stacey Weitzman, het acteerwerk toch weer oppakken.

Na wat ervaring te hebben opgedaan in Happy Days zette Ron Howard (Richie) zijn carrière voort als regisseur. Hij maakte naam met filmklassiekers als CocoonSplash en Apollo 13. De film Night Shift uit 1982 waarin Henry Winkler als Chuck Lumley in een mortuarium werkt en samen met de wat vreemde Bill Blazejowski een plan bedenkt om snel rijk te worden werd zijn eerste èchte succes.

 

Informatie

Aantal afleveringen
255

Uitgezonden door
AVRO (21 mei 1977 - 27 juli 1978)
Veronica (17 oktober 1982 - 26 september 1985)
RTL 4 (1 april 1991 - 28 december 1993 / 17 juni - 5 augustus 1995)
RTL 5 (2 januari - 30 december 1994 / 21 juni - 31 augustus 2003)
SBS6 (5 oktober 1996 - 25 februari 1999)
Yorin (28 december 2001 - 30 augustus 2002)

Creatie
Garry Marshall

Muziek
Dan Foliart
Pete King
Frank Comstock
John Beal
James Patrick Dunne
Charles Fox

Begintune gezongen door
Billy Haley & His Comets (1ste versie, "Rock around the clock")
Jim Haas, Ron Hicklin, Stan Farber, Gene Morford & Gerry Garret (2de versie, "Happy days") 

Regie
Jerry Paris
Herb Wallerstein
Mel Ferber
Frank Buxton
George Tyne
James Tayne
Joel Zwick

Uitvoerend producenten
Garry Marshall
Edward K. Milkis
Thomas L. Miller

 


Publicatiedatum: 9 november 2008
Laatste aanvulling: 7 februari 2021

© ABC/Henderson Productions/Miller-Milkis-Boyett Productions/Paramount Television

AVRO, RTL 4, SBS6, RTL 5, Veronica, Jaren 80, Jaren 90, Jaren 00, Jaren 70, 1977, Yorin